امیر عابدزاده: خیلی مانده به پدرم برسم - مجله دور زمین

امیر این فصل نیز با ماریتیمو آغاز خوبی داشته و اگرچه چند هفته ای است تیمش خوب نتیجه نمی گیرد اما درخشش فردی او همچنان ادامه دارد.

تا جایی که این هفته با وجود شکست مقابل پورتو، او هم پنالتی گرفت و هم بالاتر از کاسیاس و بقیه به عنوان بهترین دروازه بان هفته برگزیده شد. گفت وگوی او را می خوانید

درباره بازی با تیم بزرگ پورتو و پنالتی که مهار کردی بگو.

خدا را شکر توانستم نمایش خوبی مقابل این تیم بزرگ داشته باشم. زمانی که این پنالتی اعلام شد بازی صفر-صفر بود و آنها شدیدا داشتند روی دروازه ما حمله می کردند. خوشبختانه با دریافت این پنالتی روحیه خوبی پیدا کردیم و توانستیم به حریف حمله کنیم. اما پورتو تغییر تاکتیک داد و با 2 گل توانست برنده گردد. بعد از بازی همه از عملکرد من راضی بودند و تعریف می کردند اما شکست تیمم شیرینی این درخشش را از من گرفت.

هفته آینده یک داربی خیلی مهم داریم که کل پرتغال این داربی را می بینند. تیم ما 9سال است در این داربی پیروز نشده و همه تیم کوشش مان را می کنیم تا در هفته بعدی با پیروزی در این بازی مهم دل طرفداران را به دست بیاوریم.

این چندمین پنالتی بود که مهار کردی؟

این پنجمین پنالتی بود که مهار کردم. البته جام حذفی و... را حساب نکردم ولی از 10پنالتی که به دروازه من زده شده 5ضربه را مهار نموده ام.

انگار پنالتی دریافت در خانواده عابدزاده ژنتیکی است، چون پدرت هم خیلی خوب پنالتی می گرفت.

هنوز خیلی مانده تا به پدرم برسم. او اعجوبه ای بود که رسیدن به سطحش خیلی سخت است. اما من کوششم را می کنم که بهترین نمایش را داشته باشم و جانشین خوبی برای او باشم.

بعد از بازی با پدر صحبت کردی؟

بله بلافاصله با هم حرف زدیم. از عملکرد من خیلی راضی بود. البته او هم از اینکه تیم مان شکست خورده ناراحت بود اما او هم گفت در ادامه فصل جبران می کنید.

شرایط این روزهای تیمت چطور است؟

هم تیم و هم من فصل را خیلی خوب آغاز کردیم ولی در چند هفته اخیر نتوانستیم خوب امتیازات را جمع کنیم. با این حال امیدواریم از این هفته بتوانیم دوباره روند روبه رشد خود را پیدا کنیم و به جمع آوری امتیاز بپردازیم.

پس امیدوار هستی که هم خودت و هم ماریتیمو دوباره روند خوبی را در مسابقات لیگ برتر پرتغال پیدا کنید؟

صد درصد. پارسال هم اواخر نیم فصل اول چند بازی پشت سر هم باختیم و همین رخ داد. ولی دوباره توانستیم برگردیم و امتیازات را جمع کنیم. این فصل این اتفاق زودتر برایمان افتاد و برای همین هم یک مقدار سورپرایز شدیم. امیدوارم مثل پارسال از اشتباهات مان درس بگیریم و بتوانیم دوباره آغاز کنیم تا امتیازات را جمع کنیم.

علت این افت را در چه می دانی؟

مربی خیلی تغییرات تاکتیکی داشت. یک سری بازیکنان مصدوم شدند مربی هم مجبور شد از بازیکنان دیگری در ترکیب اصلی استفاده کند. به خصوص یک دفاع باتجربه داشتیم که در بازی حذفی کارت قرمز مستقیم گرفت و دو جلسه هم محروم شد. به همین خاطر مربی از روی اجبار از یک مدافع 21ساله استفاده کرد.

همه اینها دست به دست هم داد که خوب امتیاز نگیریم. ولی همه چیز از بازی بلننسس که در خانه مساوی کردیم آغاز شد.

البته در آن بازی من خوب کار کردم اما متاسفانه گل نزدیم. بازی بعد هم در زمین اسپورتینگ بود که هر تیمی نمی تواند آنجا نتیجه بگیرد، حتی تیم های صاحب نام مانند بنفیکا هم می آیند و در این زمین می بازند و توقعی از ما نبود.

ولی بازی با گیمارش یک سری تغییرات تاکتیکی انجام دادیم که به نظر من نیاز نبود. خود مربی هم قبول داشت نیاز نبود و متاسفانه همین موضوع باعث شد بازی را در خانه ببازیم. همین باخت باعث شد یک مقدار عقب بیفتیم با این حال همانطورکه گفتم هنوز وسط های جدول هستیم. توقع طرفداران از ما زیاد است چراکه همواره در رده پنجم، ششم و هفتم بودیم و امیدوارم حضورمان در اینجای جدول موقتی باشد.

از هدف گذاری های خودت در این فصل برایمان بگو.

من که همواره در مصاحبه هایم گفته ام دوست دارم پیشرفت کنم و هر روز یاد بگیرم. خیلی علاقه شدیدی به رشد دارم و بر همین اساس هم هر روز روی خودم کار می کنم که هم از لحاظ فنی پیشرفت کنم هم اینکه به تیم یاری کنم. وقتی در تیم باشگاهی مثمرثمر باشم با این پیشرفت می توانم در تیم ملی هم تاثیرگذار باشم. همواره هم گفته ام دوست دارم نماینده خوبی از کشورمان در لیگ خوب پرتغال باشم.

کوششم را می کنم و مطمئنا قدم به قدم اتفاقات خوبی برایم می افتد. تنها چاشنی آن این است که ثبات داشته باشم و بتوانم این روند را ارتقا دهم. البته توجه داشته باشید دروازه بانی هم پست سختی است و نیاز دارم یک مقدار هم تیم به من یاری کند ولی من هر موقع بازی کردم تمام وجودم را برای موفقیت تیم گذاشته ام. سعی هم می کنم هر بازی بهتر از بازی قبلی باشم.

در تمرینات تیم ملی بسیار مشهود است که کی روش تو را دروازه بان دوم تیم ملی می داند و به هر دلیلی بیرانوند درون دروازه تیم ملی نباشد تو جانشین او خواهی بود. قبول داری که این موضوع کار تو را سخت تر می نماید و باید این روند روبه رشد خودت را ادامه دهی؟

بله درست است. من چه در باشگاه چه در تیم ملی دنبال این هستم که پیشرفت کنم. یک جورهایی من همواره خودم را رقیب خودم می دانستم.

احساس می کنم اگر بتوانم از دیروز بهتر باشم و آن بهترین امیری که می توانم باشم را در خودم به وجود بیاورم آن زمان به چیزهای خوبی می رسم. من همواره به مربی ام اعتقاد داشته ام، مخصوصا آقای کی روش که خیلی چیزها از او یاد گرفته ام. خودتان سر تمرینات تیم ملی حاضر هستید و می بینید که آقای کی روش حتی وقت می گذارد و شخصا بالای سر دروازه بان ها حاضر می گردد و نکاتی را به ما می گوید. این همواره به من انگیزه می دهد.

کوششم را می کنم چه در رده باشگاهی و چه در تیم ملی روز به روز پیشرفت کنم.

خود تو هم برای اینکه به اینجا برسی خیلی سختی کشیدی. البته به قول خودت هنوز برای پیشرفت خیلی جا داری.

بله خیلی جا دارم. یعنی من اصلا قانع نمی شوم. به هر چیزی برسم قانع نمی شوم و دوست دارم خیلی بیشتر جلو بروم ولی خدا را شاکرم.

آن هم به خاطر این راستای که داشتم احساس می کنم این بالا و پایین هایی که در این راستا تجربه کردم و سختی هایی که داشتم باعث شد امیری شوم که الان هستم. خیلی مشتاقم این راستا را جلوتر بروم و خودم را بهتر کنم تا به اتفاقات و چیزهای بهتری برسم.

سقف آرزوهایت در فوتبال چیست؟

دوست دارم سال جاری یکی از بهترین گلرهای لیگ باشم و الان هم روزنامه آبولا نام من را جزو دروازه بانان تاپ قرار داده است.

الان با دروازه بان بنفیکا هم امتیاز هستم و می دانید که بنفیکا در رنکینگ جدید تیم بیستم دنیاست. باید کوشش کنم این روند را ادامه دهم و بتوانم پیشرفت کنم تا برای باشگاه مثمرثمر باشم و بیشتر روی من حساب نمایند.

پدر تو احمدرضا عابدزاده به عنوان یکی از اسطوره های فوتبال کشورمان نظرش در خصوص عملکرد تیم ملی و کارلوس کی روش چیست؟

من نمی توانم از زبان پدرم صحبت کنم. او هم همواره به من احترام گذاشته و هیچ وقت از طرف من صحبتی ننموده است. فکر می کنم بهتر باشد این سوال را از خود او بپرسید ولی خب باید از مصاحبه های قبلی او بفهمید موضعش چیست.

مسابقات جام ملت ها نزدیک است و همه انتظار قهرمانی از تیم ملی دارند. نظر خودت در این باره چیست؟

جدا از اینکه همه توقع دارند قهرمان شویم، این آرزو و هدف ماست و برایش کوشش می کنیم. در رقابت های بزرگ جام جهانی خیلی خوب کار کردیم و توقع ها از ما بالا رفته است. البته خودمان هم توقع مان از خودمان بالا رفته و یک باوری درون مان به وجود آمده که می توانیم قهرمان شویم.

ولی لازمه رسیدن به قهرمانی و هدف های بزرگ خیلی چیزهای دیگر هم هست. فقط با فعل خواستن و باور نمی گردد قهرمان شد، باید امکانات هم فراهم گردد.

برای همین همواره از طرف کاپیتان و مربی تیم ملی این مسائل گوشزد می گردد. باید بهترین امکانات فراهم گردد تا بازیکنان فقط تمرکزشان درون زمین باشد و برای کسب بهترین مقام ها کوشش کنیم و در نهایت مردم ایران را که لایق بهترین ها هستند راضی کنیم و خنده روی لب هایشان بیاوریم.

به نظرت این شانس را داری که در جام ملت های آسیا درون دروازه تیم ملی بایستی؟

این آرزوی هر بازیکنی است که برای تیم ملی کشورش بازی کند و مثمرثمر باشد. من هم جزو همان بازیکنان هستم و روزی نشده که تمام کوششم را نکنم. مطمئن باشید تا آخرین جانی که در بدن دارم این کار را انجام می دهم تا برای تیم ملی کشورم بازی کنم. البته همه بازیکنان کوشش می نمایند و در نهایت این مربی است که تصمیم می گیرد کدام بازیکن بازی کند.