رابطه مستقیم ردیاب های تناسب اندام با سلامت روان - مجله دور زمین

ورزش می تواند سلامت شناختی و روانی شما را بهبود بخشد، اما همه اشکال و شدت ورزش بر مغز تاثیر نمی گذارد. بر اساس مطالعه تازه دارتموث، اثرات ورزش بسیار ظریف تر است، زیرا شدت خاص ورزش در یک دوره زمانی طولانی با جنبه های مختلف حافظه و سلامت روان مرتبط است. این یافته ها در Scientific Reports منتشر شده است و بینشی را در خصوص چگونگی بهینه سازی ورزش ارائه می دهد.

جرمی منینگ، نویسنده اصلی این مقاله، استادیار علوم روانشناسی و مغز در دارتموث، می گوید: سلامت روان و حافظه برای تقریبا هر کاری که ما در زندگی روزمره انجام می دهیم، مرکزی هستند. مطالعه ما در کوشش است تا پایه ای برای درک اینکه چگونه شدت های مختلف تمرین بدنی بر جنبه های مختلف سلامت روانی و شناختی تاثیر می گذارد، ایجاد کند.

محققان از 113 کاربر Fitbit خواستند تا یکسری تست حافظه انجام دهند، به بعضی از سوالات در خصوص سلامت روان خود پاسخ دهند و داده های تناسب اندام خود را از سال قبل به اشتراک بگذارند. آن ها انتظار داشتند که افراد فعال تر، عملکرد حافظه و سلامت روانی بهتری داشته باشند، اما نتایج متفاوت تر بود. افرادی که تمایل به ورزش با شدت کم داشتند در بعضی از وظایف حافظه بهتر عمل کردند در حالی که افرادی که با شدت بالا ورزش می کردند در سایر وظایف حافظه عملکرد بهتری داشتند. شرکت نمایندگانی که فعالیت شدیدتری داشتند، سطوح استرس بالاتری را نیز گزارش کردند، در حالی که افرادی که به طور منظم با شدت پایین تر ورزش می کردند، مقدار کمتری از اضطراب و افسردگی را نشان دادند.

تحقیقات قبلی اغلب بر روی تاثیرات ورزش بر حافظه در یک بازه زمانی نسبتا کوتاه در چند روز یا چند هفته متمرکز بوده است، اما محققان دارتموث آنالیز این تاثیرات در مقیاس زمانی بسیار طولانی تری بودند. داده ها شامل تعداد گام های روزانه، میانگین ضربان قلب، مدت زمان صرف شده برای ورزش در منطقه ها مختلف ضربان قلب طبق تعریف Fitbit (استراحت، خارج از محدوده، سوزاندن چربی، کاردیو یا اوج) و سایر اطلاعات جمع آوری شده بود.

چهار نوع کار حافظه مورد استفاده در این مطالعه برای آنالیز جنبه های مختلف توانایی های شرکت نمایندگان در بازه های زمانی مختلف طراحی شده اند. دو مجموعه از کار ها با هدف آزمایش حافظه اپیزودیک بود، همان نوع حافظه ای که برای به خاطر سپردن رویداد های زندگی استفاده می شد. مجموعه دیگری از وظایف برای آزمایش حافظه فضایی طراحی شده است، همان نوع حافظه ای که برای به خاطر سپردن مکان ها استفاده می گردد، مانند جایی که شخصی ماشین خود را پارک نموده است. آخرین مجموعه از وظایف، حافظه تداعی را آزمایش کرد که مربوط به توانایی به خاطر سپردن ارتباطات بین مفاهیم یا دیگر خاطرات می شد.

شرکت نمایندگانی که در سال گذشته فعال تر بودند، به طور کلی عملکرد حافظه بهتری را نشان می دادند، اما حوزه های خاص بهبود بستگی به نوع فعالیتی که افراد انجام می دادند، داشت. محققان دریافتند شرکت نمایندگانی که اغلب با شدت میانه ورزش می کردند، در وظایف حافظه اپیزودیک بهتر عمل می کردند، در حالی که شرکت نمایندگانی که اغلب با شدت بالا ورزش می کردند، در وظایف حافظه فضایی بهتر عمل کردند. شرکت نمایندگان کم تحرکی که به ندرت ورزش می کردند تمایل داشتند در وظایف حافظه فضایی بدتر عمل نمایند.

محققان بعلاوه ارتباط بین سلامت روان شرکت نمایندگان و عملکرد حافظه آن ها را شناسایی کردند. شرکت نمایندگانی که دارای اضطراب یا افسردگی خود گزارش شده بودند، در وظایف حافظه فضایی و تداعی بهتر عمل می کردند، در حالی که آن هایی که اختلال دوقطبی گزارش شده از خود داشتند، در وظایف حافظه اپیزودیک بهتر عمل می کردند. شرکت نمایندگانی که سطوح بالاتری از استرس را گزارش کردند، در وظایف حافظه انجمنی عملکرد بدتری داشتند.

بیشتر بخوانید

منینگ می گوید: هنگامی که صحبت از فعالیت بدنی، حافظه و سلامت روان می گردد، یک پویایی واقعا پیچیده در بازی وجود دارد که نمی توان آن را در جملاتی مانند پیاده روی حافظه شما را بهبود می بخشد یا استرس به حافظه شما آسیب می رساند خلاصه کرد. به نظر می رسد اشکال خاصی از فعالیت بدنی و جنبه های خاصی از سلامت روان بر هر جنبه از حافظه تثیر متفاوتی می گذارد.

با تحقیقات بیشتر، تیم می گوید که یافته های آن ها می تواند کاربرد های هیجان انگیزی داشته باشد. منینگ می گوید: به عنوان مثال، برای یاری به دانش آموزان برای آماده شدن برای امتحان یا کاهش علائم افسردگی، می توان رژیم های ورزشی خاصی را برای یاری به بهبود عملکرد شناختی و سلامت روان طراحی کرد.

منبع:مدیکال اکسپرس

خبرنگاران علمی پزشکی بهداشت و درمان