برزگر: برای اتحادیه جهانی کشتی متاسفم، روابط بین المللی در ورزش را نمی دانیم - مجله دور زمین

منصور برزگر در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران، در خصوص فاصله نزدیک دو رویداد دنیای و بازی های آسیایی در سال 2022، مطرح نمود: این اولین بار نیست که این دو مسابقه نزدیک به هم برگزار می گردد. واقعا برای اتحادیه دنیای کشتی و برنامه ریزی اش متاسفم که بازی های آسیایی را جزو برنامه هایش نمی آورد، در حالی که می تواند مسابقاتش را یک ماه عقب تر یا جلوتر بگذارد.

وی ادامه داد: در زمان کشتی گیری ما هم این اتفاقات رخ می داد. آسیایی در تهران بود، از آن طرف هم دنیای در ترکیه برگزار می شد که ما یک مدال آسیایی و دنیای را از دست دادیم. آماده بودم می توانستم یک مدال دنیای به مدال هایم اضافه کنم اما تیم اعزام نشد و تیم را نگه داشتند برای بازی های آسیایی، چون مسابقاتی که در تهران برگزار می شد برای ما خیلی مهم تر بود. همینطور سال 1990 آسیایی پکن، تیم را به توکیو بردیم و یک تیم را هم در فاصله نزدیک به پکن. در مسابقات هیروشیمای ژاپن هم این رخ داد.

برزگر در پاسخ به این سوال که اولویت فدراسیون کشتی باید کدام مسابقه باشد و تیم اصلی اش را به بازی های آسیایی اعزام کند یا دنیای صربستان، گفت: این بستگی به سیاست فدراسیون دارد که آیا برایش آسیایی مهم تر است یا دنیای. ما نفراتی داریم که در هر دو رقابت می توانند مدال بیاورند. نگذاریم یک نفر مثل حسن یزدانی یک مدال دنیای را مثل ما از دست بدهد. به هرشکل بازی های آسیایی در 6 وزن المپیکی برگزار می گردد، ولی دنیای در 10 وزن است. من چون با فدراسیون نیستم نمی دانم سیاست کمیته ملی المپیک و فدراسیون کشتی در این خصوص چیست؟ ما که آن موقع دنیای استانبول را انجام دادیم و بلافاصله به آسیایی توکیو رفتیم و با 6 طلا هم برگشتیم. بستگی به سیاست گذاری و برنامه ریزی فدراسیون دارد. این باید آنالیز گردد و به فاصله دو رویداد دقت نمایند که چه افرادی کجا بگیرند و کدام نفرات توانایی حضور در هر دو مسابقه را دارند.

نایب قهرمان المپیک 1976 مونترال در خصوص اختلاف فدراسیون کشتی و وزارت ورزش بر سر اساسنامه فدراسیون که به تایید اتحادیه دنیای رسیده است، گفت: متاسفانه ما نه فدراسیون های دنیای و نه مراکز بین المللی را در ورزش قبول نداریم و همه جا فقط سیاست های فردی خودمان را اعمال می کنیم. همواره هم نداشتن ارتباطات بین المللی به ما ضربه زده است. بعد به جای اینکه نفراتی که در اتحادیه دنیای و فدراسیون های دنیای سایر رشته ها داشتیم را تقویت و حمایت کنیم، وقت مان با اختلافات داخلی سپری شده است. الان هاشمی طبا را برداشتند که آقای ایکس را بگذارند، اما چه شد؟ یک کرسی مهم را از دست دادیم. شاپور غلامرضا که رفت، سال ها زمان برد که هاشمی طبا جایش را در کمیته بین المللی المپیک گرفت. بعد از هاشمی طبا هم صاحب کرسی موثری نشدیم.

قهرمان کشتی دنیا در سال 1973، تاکید نمود: متاسفانه روابط بین المللی را نمی دانیم و نفع شخصی را همواره در نظر می گیریم. حقیقت این است که اگر میز وفا داشت تو پشتش نمی نشستی و رئیس قبلی می ماند!

برزگر گفت: بیاید واقع گرا باشید، واقعیت این است که فدراسیون دنیای، به فدراسیون ملی توجه می نماید نه به وزارت ورزش. طرف حسابش فدراسیون است. اینکه قدرت طلبی بکنیم و پسرخاله و دخترخاله را بخواهیم راس کار بیاوریم، این می گردد که نخبه ها می فرایند. وقتی به آنها بها ندهیم، می فرایند و بعد آدم های کوچک در راس قرار می گیرند. متاسفانه مدیران ورزش ما قدرت طلب هستند و همه چیز را برای خودشان می خواهند.