سرطان را با داروهای دیابت درمان کنید
به گزارش مجله دور زمین، تهران (پانا) - بر اساس بازنگری نتایج ارائه شده در تحقیقات مختلف، فنفورمین، داروی قدیمی دیابت می تواند به عنوان یک مکمل در درمان ایمونوتراپی (ایمنی درمانی) سرطان مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر، یک آزمایش بالینی فاز یک در حال اجرا است تا ایمنی این درمان ترکیبی را بر سرطان پوست آنالیز کند.

به گزارش ایسنا، به نقل از نیوز، متفورمین، یک داروی رایج است که برای کنترل دیابت تجویز می گردد و در حال حاضر، برای استفاده های بالقوه درمان کاهش شناختی مربوط به سن و حتی افزایش طول عمر فرد مورد آنالیز قرار گرفته است.
مطالعات اپیدمیولوژیکی گذشته نگر نشان داده است که متفورمین می تواند دارای خواص ضد توموری باشد. مطالعات پیش بالینی و تحقیقات بر روی حیوانات امیدوارکننده بوده است اما تا به امروز کارهای بالینی اولیه نتایج متفاوتی را هنگام استفاده مجدد از دارو، یا به تنهایی برای درمان سرطان، یا در ترکیب با سایر روش های درمانی به همراه داشته است.
متفورمین، بخشی از گروه داروهای ضد قند خون خوراکی به نام بی گوانیدها است. فنفورمین نیز یک بی گوانید قوی تر از متفورمین است و به دلیل گزارش اسیدوز لاکتیک در اواسط دهه 1970 دیگر به عنوان یک درمان دیابت استفاده نشد.
اکنون محققان در حال بازگشت به فنفورمین هستند، البته این بار به عنوان یک داروی مکمل برای ایمونوتراپی های سرطان که اخیرا ایجاد شده اند. فرضیه این است که افزایش قدرت فنفورمین در مقایسه با متفورمین می تواند در تحقیقات پیروز پیش بالینی تا آزمایش های بالینی انسانی یاری کننده باشد.
بن ژنگ، محقق ارشد تحقیق جدید اظهار کرد: در حالی که نتایج مطالعات مختلف بالینی متفورمین در بیماران سرطانی بسیار ناخوشایند بوده است، تحقیقات آزمایشگاه ما و دیگران نشان می دهد که ممکن است فنفورمین به ویژه در ترکیب با درمان های ایمنی پتانسیل بیشتری داشته باشد.
مطالعه جدید، مجموعه ای از شواهد بالینی را نشان می دهد که فنفورمین در مقایسه با متفورمین پتانسیل لازم برای افزایش قابل توجه فعالیت های ضد تومور در درمان های ایمونوتراپی را دارد. ژنگ پیشنهاد می نماید چندین عملکرد قابل قبول وجود دارد تا توجیه کند که چگونه فنفورمین می تواند اثربخشی ایمونوتراپی سرطان را تقویت کند.
ژنگ خاطرنشان می نماید: به عنوان مثال، ما دریافتیم که فنفورمین اما نه متفورمین، باعث مهار بازدارنده های BRAF در مهار تکثیر سلول های ملانومای جهش یافته BRAF و رشد تومور BRAF در مدل های حیوانی می گردد.
عوارض جانبی سمی که منجر به حذف فنفورمین حدود 50 سال پیش شده در مقایسه با عوارض جانبی دیده شده در درمان های فعلی سرطان مانند شیمی درمانی اندک است. مسمومیت دارویی باعث شده است که این دارو به عنوان یک درمان طولانی مدت دیابت نامناسب باشد، اما ژنگ معتقد است که این دارو در حد مجاز درمان کوتاه مدت سرطان است.
در حال حاضر، آزمایش بالینی فاز یک فنفورمین در کنار دو داروی dabrafenib و trametinib، یک درمان ایمونوتراپی ترکیبی برای ملانوم متاستاتیک در حال اجرا است.
وی گفت: اگر ایمنی فنفورمین در این آزمایش تایید گردد، می توان ترکیبات فنفورمین را با روش های ایمونوتراپی مانند anti-PD-1 (آنتی بادی یک برنامه ریزی شده برای مرگ سلول که ایمنی ضدتومور را تحریک می نماید) برای بیماران مبتلابه انواع مختلف تومورهای سخت آنالیز کرد.
در کنار علاقه فزاینده به فنفورمین، بی گوانیدهای آزمایشی دیگری نیز برای هدف گیری دقیق تر سرطان ایجاد شده است. به عنوان مثال IM156یک مولکول جدید است که از فنفورمین استخراج شده و اخیرا نتایج امیدوارکننده ای در آزمایش انسانی فاز یک آن مشاهده شده است.
منبع: خبرگزاری پانا