ترس در بچه ها به تفکیک سن و روش های مقابله با آن

به گزارش مجله دور زمین، ترس در بچه ها امری طبیعی است و تقریبا همه آن ها در دوره ای از سنین کودکی خود دچار ترس هایی شده اند. کودک همانطور که در خصوص دنیا بیشتر می آموزد، بعضی چیزها هم برایش گنگ و ترسناک به نظر می رسند. این موارد نگران نماینده نیست و بچه ها معمولا به مرور زمان و افزایش سنشان، بر ترس های خود غلبه می نمایند. اما گاهی اوقات این ترس ها شدیدتر هستند و زندگی کودک را تحت تاثیر قرار می دهند. در این حالت چه باید کرد؟

ترس در بچه ها به تفکیک سن و روش های مقابله با آن

ترس در بچه ها به تفکیک سن

بچه ها نسبت به سن خود، ترس های مختلفی می توانند داشته باشند و هر کدام از این ترس ها ریشه متفاوتی خواهند داشت. در این بخش ترس های معمولی بچه ها در سن تعیین شده دارند، عنوان می کنیم و علت هر کدام از آن ها را تشریح می کنیم.

صفر تا 2 سال

  • صداهای بلند مانند صدای جاروبرقی، سشوار، ترکیدن بادکنک و …

علت: وقتی نوزاد به دنیا می آید، سیستم عصبی اش هم بسیار ضعیف است. وقتی اطلاعات زیادی را به وسیله حس های خود دریافت می نماید (مانند صداهای بلند و…)، سیستم عصبی اش هنوز نمی تواند همه آن ها را درک کند.

  • جدا شدن از والدین

علت: تا قبل از سن 8 الی 10 کودک تصور می نماید هر چیزی را نمی بیند، دیگر وجود ندارد. اما از این سن به بعد می تواند درک کند وقتی والدین از کنارش دور می شوند، هنوز وجود دارند و دوباره بازخواهند گشت. اما وقتی نمی تواند والدین را در کنار خود ببیند، احساس ترس می نماید. کودک در طول سال دوم زندگی اش به شدت به والدین وابسته است و ترس جدایی از والدین یکی از ترس های غالب اوست.

  • غریبه ها

علت: در سنین 6 الی 8 ماهگی کودک آغاز به تشخیص چهره ها می نماید. او رابطه تنگاتنگی با کسی که مراقبش است، برقرار نموده است و روبه رو شدن با چهره های غریبه احساس ترس در او ایجاد می نماید.

  • هر چیزی که خارج از کنترل کودک باشد (مانند سگ، رعد و برق و …)

علت: تقریبا در سن یک سالگی، وقتی کودک آغاز به راه رفتن می نماید، می خواهد استقلال خود را بیازماید. کودک احساس می نماید احتیاج دارد اطرافش را کنترل کند و هر چیزی که غیرقابل کنترل باشد، موجب ترسش می گردد.

3 تا 4 سال

  • رعد و برق، صداهای بلند (مانند صدای آتش بازی، قطار و…)

علت: کودک می فهمد توانایی زیادی در کنترل دنیای اطراف خود ندارد. به همین دلیل هر چیزی که نمی تواند کنترلش کند، می تواند منبع ترس باشد.

  • هر چیزی که دیگر مثل سابق نیست؛ تغییر (وقتی عمو با ریش جلویش ظاهر گردد، مادربزرگ رنگ موهایش را عوض کند و …)

علت: کودک به نزدیکان خود عادت نموده است و هنوز هم از غریبه ها می ترسد. وقتی چهره های آشنا یکباره تغییر می نمایند و غریبه می شوند، ترس احساسی است که بر او غالب می گردد.

  • صداهای ترسناک، لباس های ترسناک (مانند لباس هالوین)، ارواح، جادوگران، هیولاهای زیر تخت، دزدی که با شکستن در و پنجره وارد خانه می گردد و هر چیزی که تخیل پرکارش به هم می بافد.

علت: کودک در این سن تخیل بسیار قدرتمندی دارد.

  • دور بودن از والدین یا هر چیزی که دوستش داشته باشند (مانند حیوان خانگی و …)

علت: ممکن است نگران باشد که اتفاقی برای خودش، والدین و یا چیزهای موردعلاقه اش بیفتد.

  • شب و تاریکی

علت: عدم توانایی در دیدن اطراف و تخیل قوی در تصور سایه ها و صداهای خیالی، ترس از تاریکی را در کودک ایجاد می نماید.

5 تا 6 سال

  • جدایی از والدین

علت: در این سن کودک آغاز به درک دنیای پیرامون نموده و می فهمد ممکن است اتفاق بدی برای عزیزانش بیفتد.

  • ارواح، هیولا و هر چیزی که تصوراتشان خلق می نماید.

علت: تصورات کودک هنوز فعال است.

  • تاریکی، صداها، تنها بودن در شب، گم شدن، مریض شدن.

علت: در این سن کودک آغاز به درک اتفاقاتی مانند گم شدن، مریض شدن و… نموده است.

  • کابوس و خواب های بد.

علت: کودک هنوز نمی تواند بین خیال و واقعیت تفاوت قائل گردد و خواب های بد را واقعی احساس می نماید.

  • آتش، باد، طوفان، رعد و برق و هر چیزی که منبع ملموسی نداشته باشد.

علت: ذهن کنجکاو کودک در حال تحلیل علت هاست. او سعی می نماید ریشه ترس هایش دریابد و هر چیزی را که نتواند منبعی برایش پیدا کند، موجب ترسش خواهد شد.

7 تا 11 سال

  • هیولاها، جادوگران، ارواح، سایه های روی دیوار در تاریکی.

علت: کودک هنوز هم نمی تواند تفاوت واضحی بین تخیلات و واقعیت قائل گردد.

  • تنها بودن در خانه.

علت: ترس در بچه ها در این سن کمی متفاوت تر است. او می خواهد مستقل بودن را امتحان کند، اما فکر این که ممکن است کسی در خانه در کمینش باشد، موجب ترسش می گردد.

  • وقوع اتفاقی برای خود یا عزیزان.

علت: او مرگ را درک نموده است و می داند که ممکن است هر لحظه به سراغ خود را عزیزانش بیاید.

  • رد شدن، دوست داشته نشدن، بد قضاوت شدن از جانب هم سن و سالان.

علت: وابستگی شدید به دوستان و احساس احتیاج به پذیرفته شدن در جامعه، موجب چنین ترس هایی می گردد.

بیشتر از 12 سال

  • غریبه هایی که شبانه به اتاقش می آیند، جنگ، تروریسم، آدم ربایی، فجایع طبیعی و..

علت: در این سن کودک احتمال وقوع اتفاقات بد را درک نموده است، اما هنوز نمی داند که آن ها بسیار نادر هستند.

  • فکری که هم سن و سالان درباره او می نمایند.

علت: وابستگی های کودک در حال تغییر است و می خواهد صندلی خود در دنیا را پیدا کند. بنابراین فکری که دوستانش در خصوصش می نمایند، برایش مهم است.

  • صدمه دیدن خود یا عزیزان.

علت: کودک کاملا دریافته است که حادثه هر لحظه در کمین است و از این که خود یا عزیزانش بیمار شوند یا صدمه ببینند، می ترسد.

  • پیروز نشدن در مدرسه، امتحانات، تحصیل، ورود به دانشگاه و…

علت: کودک در سنین نوجوانی به آینده اش فکر می نماید و می خواهد رویاهای خود را به واقعیت تبدیل کند.

  • صحبت با والدین در خصوص مسائل مهم شخصی.

علت: او می خواهد مستقل گردد و باعث افتخار والدینش باشد. اما اگر با آن ها صحبت کند، یعنی هنوز مستقل نشده است.

  • ترس از دست دادن.

علت: ارتباط با جامعه در این خیلی برای کودک حیاتی است و از این که ممکن است دوستانش را از دست بدهد، می ترسد.

غلبه بر ترس بچه ها

نوزاد و کودک کم سن

غلبه بر ترس در بچه ها کم سن و سال تا حدودی راحت تر است. کافی است والدین با روش هایی مانند روش های زیر، اطمینان خاطر آن ها را جلب نمایند.

با کودک دالی موشک بازی کنید. این بازی به او ثابت می نماید حتی وقتی صورت شما برای لحظاتی ناپدید می گردد، هنوز هم آنجا هستید.

به او یاد دهید جدایی موقتی است. برای این کار می توانید کودک را برای مدتی (از یک دقیقه آغاز کنید) در اتاق تنها بگذارید و سپس پیشش بروید.

وقتی از کودک جدا می شوید، همواره خداحافظی کنید. او وقتی یکباره می بیند والدینش ناپدید شده اند، می ترسد. اگر جایی می روید، از او خداحافظی کنید و اطمینان دهید به زودی بازخواهید گشت.

کودک با سن متوسط و نوجوان

برایش شرح دهید و درباره دنیا پیرامون به او اطلاعات بدهید. کودک در این سن از محیط اطراف خود مطلع است اما هنوز همه چیز را به خوبی درک نمی نماید. برای مثال صدای رعد و برق می تواند موجب ترس او گردد چون هیچ اطلاعاتی از این اتفاق ندارد و ممکن است فکر کند آسمان در حال فرو ریختن است.

با کودک خود بازی کنید. به یاری بازی به او یاد دهید چیزی که از آن می ترسد، در واقع ترسناک نیست و او را با واقعیت ها روبه رو کنید.

بیش از حد واکنش نشان ندهید. مهم است که احساس فرزندتان را تایید کنید. اما مراقب باشید بیش از حد واکنش نشان ندهید. ممکن است با این کار سهوا ترس او را تقویت کنید.

نادیده نگیرید. شاید نادیده دریافت ترس کودک در کوتاه مدت بتواند تا حدودی مشکل را حل نماید، اما در بلندمدت موجب ماندگار شدن ترس در او می گردد.

یاری کنید به آرامی ترس های خود را تحلیل کند. سعی کنید به روشی که کودک احساس کند همه چیز تحت کنترل است، ترس را برایش شرح دهید. برای مثال اگر از جاروبرقی وحشت دارد، یاری کنید تا جاروبرقی را در حالت خاموش، لمس کند تا بازی کند.

به علائم فیزیکی ترس در بچه ها توجه کنید. کودک شما ممکن است علائمی مانند لرزش دست داشته باشد یا ناخن هایش را بخورد و….

اجازه دهید در خصوص ترس های خود حرف بزند. هر چه کودک بتواند ترس هایش را شرح دهد، بیشتر درمی یابد که چیزی برای ترسیدن وجود ندارد.

هر گونه رفتار شجاعانه را تشویق کنید. اگر کودک سعی می نماید بر ترس هایش غلبه کند، هر گونه رفتار او برای این کار را تشویق کنید.

حرف آخر

ترس در بچه ها یکی از مراحل رشد آن هاست. در واقع وقتی کودک می ترسد یعنی دارد از دنیای پیرامون خود یاد می گیرد. یکی از مهم ترین ترس های بچه ها، ترس از جدایی والدین است. می توانید با مطالعه مطلب علت و علائم اضطراب جدایی از والدین جزئیات بیشتری در خصوص این نوع ترس در اختیار داشته باشید. در آخر لطفا نظرات و پیشنهادات خود را با ما و سایر همراهان انگیزه به اشتراک بگذارید.

منبع: مجله انگیزه
انتشار: 3 آبان 1399 بروزرسانی: 3 آبان 1399 گردآورنده: dorezamin.ir شناسه مطلب: 1360

به "ترس در بچه ها به تفکیک سن و روش های مقابله با آن" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "ترس در بچه ها به تفکیک سن و روش های مقابله با آن"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید