آشنایی بهتر با تنیس روی میز (پینگ پنگ) - مجله دور زمین

خبرنگاران |سرویس ورزش - تنیس روی میز (پینگ پنگ) ورزشی است که بر روی میز انجام می شود و دو یا چهار نفر با استفاده از راکت و یک توپ می توانند به انجام آن بپردازند. ریشه این ورزش در انگلستان است. شاهزادگان انگلیسی برای فرار از آفتاب سوزان و نیز انجام فعالیت بدنی به فکر اختراع ورزشی افتادند که بتوان آن را در خانه نیز انجام داد. بنابراین آن ها توانستند پینگ پنگ را از روی تنیس راکتی اختراع نمایند.

ابزار مورد نیاز

1. میز پینگ پنگ

سطح میز پینگ پنگ که به آن سطح بازی نیز گفته می شود به صورت مستطیل است. طول آن 2.74 متر و عرض آن 1.52 متر و ارتفاع میز از سطح زمین نیز 76 سانتی متر است. رنگ سطح بازی تیره و یکنواخت و بدون بازتاب نور است. در قسمت کناره های میز، موازی با طول و عرض آن نواری سفید با عرض 2 سانتی متر وجود دارد. زمین بازی بوسیله یک تور عمودی به دو قسمت مساوی تقسیم می شود. هر قسمت نیز با یک خط به عرض سه میلیمتر به دو بخش مساوی به نام (نیمه زمین) تقسیم می شود.

2. تور

مجموعه تور و ضمائم آن به میز وصل می شوند. تور بوسیله دو پایه عمودی به میز متصل می شود. ارتفاع تور از سطح میز 15.25 سانتی متر است.

3. توپ

توپ به شکل کروی و به قطر 40 میلی متر و وزن 2.7 گرم است. جنس توپ از سلولوئید یا مواد پلاستیکی با رنگ سفید یا نارنجی مات و بدون بازتاب نور است.

4. راکت

تیغه و سطح راکت صاف و محکم است و هر راکتی با هر اندازه و وزنی نمی تواند مورد استفاده قرار بگیرد. چوب راکت از جنس چوب طبیعی است و برای استحکام سطح آن از الیاف کربن و الیاف شیشه یا کاغذ فشرده استفاده می شود. سطح راکت یکنواخت و دارای ضخامت یکسانی است. رنگ یک طرف راکت قرمز مات و طرف دیگر آن مشکی مات است که هر دو طرف نور را بازتابش نمی نمایند. قسمت هایی از راکت که بوسیله آن ها ضربه نواخته می شود دارای یک پوشش لاستیکی آج دار هستند.

روش انجام بازی

فرد شروع نماینده بازی باید با استفاده از راکت اولین ضربه (سرویس) را طوری به توپ بزند که توپ یک بار در زمین خودی و یک بار نیز در زمین حریف برخورد کند. در ضربه های بعدی توپ باید فقط یک بار در زمین حریف برخورد کند. هر بازی پینگ پنگ یک داور و یک کمک داور دارد که در لحظات ویژه و حساس کمک داور به داور کمک می کند.

ترتیب بازی

این بازی می تواند هم به صورت تک نفره و هم بصورت دو نفره انجام شود. در روش تک نفره ابتدا یک بازیکن سرویس را می زند و بازیکن حریف جواب سرویس را می دهد سپس دو بازیکن شروع به نواختن ضربات خود به صورت متناوب می نمایند تا زمانی که یک نفر خطا کرده و بازی متوقف شود. در روش دو نفره یک نفر سرویس را اجرا می کند و یک نفر از تیم حریف جواب سرویس را می دهد سپس نفر دوم از تیم زننده سرویس به توپ ضربه می زند و پس از او نیز نفر دوم از تیم حریف این حرکت را انجام می دهد تا هر چهار نفر به توپ ضربه زده باشند. این ضربات به طور متناوب و نوبتی ادامه پیدا می کند تا اینکه یک تیم دچار خطا شود.

روش اجرای صحیح سرویس

ابتدا بازیکن توپ را در کف دست آزاد (دستی که راکت در آن قرار ندارد) خود می گیرد. سپس توپ را بدون این که در آن چرخشی ایجاد شود تا ارتفاع حداقل 16 سانتی متر نسبت به دست آزادش به هوا پرتاب می کند. سپس با دست بازی (دستی که راکت در آن قرار گرفته است) خود طوری به توپ ضربه می زند که توپ ابتدا یک بار در زمین خودی و پس از عبور از روی تور یک بار نیز در زمین حریف به زمین بخورد. در بازی های دو نفره هنگام نواختن سرویس توپ باید ابتدا در نیمه راست زمین خودی سپس در نیمه راست زمین حریف برخورد کند.

مدت زمان بازی

هر بازی از پنچ گیم (game) تشکیل شده و هر گیم 11 امتیاز است و هر بازیکن یا تیمی که زودتر به امتیاز 11 برسد برنده آن گیم است. البته در صورتی که در امتیاز 10 برابر شوند بازیکن یا تیمی برنده است که بتواند با اختلاف دو امتیاز از بازیکن یا تیم حریف پیش بیافتد.

روش های امتیاز گیری

در موارد زیر بازیکن یک امتیاز کسب می کند:

• اگر بازیکن حریف نتواند سرویس را صحیح اجرا کند.
• اگر بازیکن حریف نتواند ضربه برگشتی را به درستی انجام دهد.
• اگر دست آزاد بازیکن حریف به سطح میز بازی برخورد کند.
• اگر بدن بازیکن حریف به سطح میز بازی برخورد کند و میز را جابجا کند.
• اگر دست یا بدن یازیکن حریف به تور برخورد کند.
• اگر بازیکن حریف بیش از یک بار به توپ ضربه بزند.
• اگر بازیکن حریف مانعی غیر از راکت بر سر راه توپ قرار دهد.

برگرفته از: سایت بیتوته