روز پنجم جشنواره فیلم فجر 99؛ فیلم های تلخ پرستاره - مجله دور زمین

پنجمین روز از جشنواره فجر 99 با اکران فیلم هایی از چهره های نام آشنای این سال های سینمای ایران همراه بود؛ بازیگرانی همچون رضا عطاران، سارا بهرامی، سیامک انصاری، محسن تنابنده و فاطمه معتمدآریا.

• چهارمین روز جشنواره فیلم فجر 99؛ یک دقیقه سکوت برای انصاریان

در سرانجام امروز 10 فیلم از 16 فیلم سال جاری، در سینمای رسانه نمایش داده شده است. طبق برنامه تا روز 19 بهمن شاهد نمایش آثار دیگر در برج میلاد خواهیم بود و نهایتا در دو روز سرانجامی یعنی روزهای 20 و 21بهمن ماه شاهد تکرار فیلم های منتخب هستیم.

امروز اسامی افرادی که به عنوان برندگان شرکت در بخش آرای مردمی جشنواره شتاخته شده بودند هم اعلام شد. در این بخش هر شب به ده نفر از مخاطبان جشنواره سی و نهم در تهران و شهرستان ها که در رأی گیری آرای مردمی جشنواره شرکت می نمایند، مبلغ پنج میلیون ریال جایزه تعلق می گیرد. البته آثار راه یافته به بخش مسابقه سینمای ایران در سه روز ابتدایی جشنواره یعنی روزهای 12، 13 و 14 بهمن ماه، تنها برای شهروندان تهرانی اکران شد و در نتیجه اسامی برندگان از میان مخاطبان تهرانی است. اما از روز 15 بهمن که فیلم های حاضر در جشنواره در تمامی استان ها به نمایش درآمدند، این قرعه کشی نیز در سطح ایران برگزار گردید و اسامی برندگان از سراسر استان های کشور است.

عطاران این بار در نقشی تلخ

نشست پرسش و پاسخ فیلم روشن به کارگردانی روح الله حجازی امروز پنجشنبه 16 بهمن ماه با اجرای محمدرضا مقدسیان در سالن مرکز همایش های برج میلاد برگزار گردید.

به گزارش ستاد اطلاع رسانی جشنواره فیلم فجر، نشست پرسش و پاسخ فیلم روشن با حضور کارگردان، جواد نوروزبیگی (تهیه نماینده)، رضا عطاران، سارا بهرامی، نازنین سهامی، سرگل لواسانی (بازیگران)، مرتضی نجفی (مدیر فیلم برداری)، سهیل دانش اشراقی (طراح صحنه)، ایمان امیدواری (طراح چهره پردازی)، میثم مولایی (تدوین گر) و بامداد افشار (آهنگساز) برگزار گردید.

روح الله حجازی در ابتدای این نشست درگذشت علی انصاریان و مهرداد میناوند را تسلیت گفت و اضافه کرد: با توجه به شرایط، حضور در کاخ جشنواره برای ما سخت بود اما به احترام اهالی رسانه حاضر شدیم.

در ادامه جواد نوروزبیگی گفت: من و روح الله حجازی در گذشته دور سابقه همکاری با هم را داشتیم و این بار بعد از خواندن فیلم نامه روشن و با توجه به ویژگی هایی که داشت، علاقه مند شدم که این فیلم را با این کارگردان کار کنم.

رضا عطاران بازیگر روشن گفت: اولین بار که فیلمنامه را خواندم، شخصیت روشن به نظرم کاراکتری جالب توجه آمد که انفعال خاصی داشت. در واقع به این دلیل که شخصیت عجیب و غریبی بود، نظر من برای ایفای آن جلب شد.

سارا بهرامی در ادامه این نشست درباره تجربه حضور در فیلم روشن گفت: من فیلم نامه را دوست داشتم و مشتاق به همکاری با روح الله حجازی بودم. حضور رضا عطاران هم در این فیلم برایم معین نماینده بود. من به طول نقشم فکر نکردم و تنها دوست داشتم که در این فیلم حضور داشته باشم.

حجازی درباره حضور رضا عطاران در این فیلم گفت: من به رضا عطاران گفتم که اگر در این فیلم بازی کنی، من آن را می سازم، چراکه این نقش را برای شما نوشتم و فقط می خواهم شما در آن حضور داشته باشی.

حجازی در پاسخ به این سؤال که شرایط مردم در 8 سال دولت شبیه به فیلم شما است، گفت: من فیلم ساز سیاسی نیستم و آثارم خیلی تعابیر سیاسی ندارند. مسأله من شخصیت روشن بود و خیلی دنبال این ماجرا نیستم که بر مبنای مقطعی که در آن زندگی می کنیم، فیلم بسازم. این فیلم بیشتر بعد جامعه شناختی دارد و علاقه ام موضوعات روانکاوانه است.

حجازی درباره سیاه نمایی در فیلم هایش گفت: من فکر می کنم این بار دست بر موضوعی گذاشتم که برای طبقه متوسط جامعه نیست و به سراغ طبقه فرودست جامعه رفتم. در آثار قبلیم بیشتر روی روابط آدم ها تمرکز داشتم و در این فیلم به مسائل روانشناختی پرداخته ام.

کارگردان روشن درباره کمبود اطلاعات درباره شخصیت اصلی فیلم گفت: این اولین فیلم کاراکترمحور من است و به اعتقاد خودم به اندازه کافی به ابعاد مختلف این شخصیت پرداخته ام. اگر سراغ مکان هایی در جامعه برویم که کمتر دیده شده و اقشار طبقه فرودست را ببینیم، متوجه می شویم که رسالت سینما پرداختن به معضلات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. بحث سیاه نمایی نیست و ما باید به این موضوعات بپردازیم.

حجازی درپاسخ به این سؤال که شخصیت روشن نماد مردم ایران است، گفت: من به دنبال نماد در آثارم نمی گردم. پیش تر هم می گفتند که اگر فیلم تک لوکیشن باشد یعنی نمادی از ایران است. اما اینجا سینما است و این تعابیر محلی از اعراب ندارد. گذر زمان به ما ثابت می نماید که قضاوت های ما درست هستند یا خیر.

مرتضی نجفی، مدیر فیلم برداری روشن درباره شیوه فیلم برداری اثر شرح داد: هدف ما این بود که کادر را مربع فیلم برداری کنیم که انزوای شخصیت روشن را به تصویر بکشیم. فکر می کنم سال ها بود که فیلمی با فیلم برداری کادر مربع نداشتیم. بر اساس کادر مربع لوکیشن ها انتخاب و طراحی صحنه انجام شد، ضمن این که سعی کردیم از تهران تاریک فاصله بگیریم.

میثم مولایی درباره تدوین فیلم گفت: کار کردن در این اثر و همکاری با روح الله حجازی و رضا عطاران برایم هیجان انگیز بود. این فیلم شخصیت محور بود و چنین فیلم هایی در تدوین چالش برانگیز هستند از این زاویه که بدانیم کجا نقطه نگاه را به سمت شخصیت اصلی ببریم و کجا از آن دور شویم.

سهیل دانش اشراقی درباره طراح صحنه این فیلم شرح داد: کار کردن با روح الله حجازی بسیار لذتبخش است؛ چرا که این کارگردان به فرم، نور و تصویر اهمیت زیادی می دهد. ما در این فیلم به بسیاری از آثار سینمای کلاسیک هم ادای دین کردیم و در انتخاب لوکیشن بسیار دقت کردیم و سختی کشیدیم. در عین حال هم کوشش ما این بود که چیزی از قاب بیرون نزند. هدف ما این بود که همواره یک المان قرمز در صحنه داشته باشیم و همه این مسائل را هنگام پیش فراوری کار حل کردیم. من تا به حال تجربه کار رئال و در این سبک را نداشتم و این فیلم به لحاظ رنگ و نور برایم جذابیت زیادی داشت.

بامداد افشار در مورد آهنگسازی فیلم شرح داد: خیلی خوشحالم که با روح الله حجازی همکاری کردم و این فیلم یکی از سخت ترین آثاری بود که برایش آهنگسازی کردم. از یک سو به دلیل بیماری کرونا استودیوها تعطیل بود و برای هماهنگی با نوازنده ها فرایند مسئله ای را طی کردیم و مجبور بودیم نت ها را به صورت پی دی اف برای نوازنده ها ارسال کنیم. از سوی دیگر شخصیت روشن به گونه ای بود که موسیقی ساده ای را می طلبید و نباید به سراغ موسیقی ارکسترال می رفتیم.

سرگل لواسانی باریگر خردسال فیلم درباره تجربه بازی در این فیلم گفت: این فیلم اولین تجربه حرفه ای من بود و حضور در کنار رضا عطاران برایم خیلی دلچسب بود. امیدوارم بازهم با روح الله حجازی همکاری کنم؛ باید بگویم زمانی که فیلم برداری کار تمام شد، گریه کردم.

در ادامه نازنین سهامی زاده درباره تجربه حضور در فیلم شرح داد: من در این فیلم با یک گروه بی نظیر و درخشان کار کردم و برایم به مثابه کلاس درس بود. من در آغاز راه قرار دارم اما فکر می کنم با حضور در این اثر آغاز پرقدرتی داشتم.

روزی روزگاری آبادان؛ ورود یک تئاتری دیگر به سینما

نشست پرسش و پاسخ فیلم روزی روزگاری آبادان با حضور حمیدرضا آذرنگ (کارگردان)، علی اوجی (تهیه نماینده)، فاطمه معتمد آریا، الهام شفیعی، هیراد آذرنگ (بازیگران)، سپیده عبدالوهاب (تدوین گر)، بابک بنی اردلان (صدابردار)، سهیل دانش اشراقی (طراح صحنه) و با اجرای محمدرضا مقدسیان بعدازظهر امروز پنج شنبه 16 بهمن ماه در مرکز همایش های برج میلاد برگزار گردید.

علی اوجی در ابتدای نشست ضمن تکذیب ابتلایش به کرونا گفت: این روزها ما مشغول فیلم برداری آخرین کار مسعود کیمیایی هستیم و در آن جا مرتب چک شده و تست می دهیم. امیدوارم هرچه سریع تر واکسنی معتبر تهیه گردد.

اوجی درباره همکاری در این پروژه گفت: همکاری در این فیلم حدود یک سال و نیم قبل به من پیشنهاد شد که در آن موقع خود آقای آذرنگ می خواست در آن بازی کند که با مخالفت من همکاری ما منتفی شد. دوباره من از سوی آقای اسکندری، آذرنگ و تنابنده به این پروژه دعوت شدم و تصمیم به فراوری آن گرفتیم.

تهیه نماینده روزی روزگاری آبادان اضافه کرد: به دلیل شیوع ویروس کرونا و رعایت پروتکل های بهداشتی مجبور شدیم لوکیشن های مربوط به آبادان را در تهران فیلم برداری کنیم.

در ادامه آذرنگ درباره هدفش از ساخت این فیلم شرح داد: اگر فیلم نتوانسته هدفش را بیان کند من اینجا هر چه بگویم توجیه است. روز اول جنگ آمریکا و عراق یک موشک به اشتباه به انبارهای شرکت نفت آبادان برخورد کرد که البته تلفاتی نداشت اما من خیال پردازی کردم. این اتفاق که حاکی از خطای انسانی بود می توانست برای خانواده ای رخ بدهد.

او با اشاره به اینکه قبلا این موضوع را در صحنه تئاتر کار نموده بودم، اضافه کرد: برعکس تمام جهان که بقای یک نمایش می تواند تا سال ها به طول بیانجامد در ایران در نهایت 30 روز به درازا می کشد. ما دوست داریم که حرفمان را با تعداد مخاطب بیشتری به اشتراک بگذاریم. من فکر می کردم این موضوع کهنگی و میرایی ندارد و با توجه به زیاده خواهی انسانی که به جنگ منتج می گردد، دوست داشتم فیلم آن را بسازم.

در ادامه نشست فاطمه معتمد آریا درباره پذیرفتن نقش خود در این فیلم گفت: سابقه تئاتری من با آقای آذرنگ و سابقه همکاری ما در فیلم آباجان به کارگردانی هاتف علیمردانی باعث شد که جدی تر به پیشنهاد حضور در این فیلم فکر کنم. این فیلم فراز و نشیب های بسیاری در پیدا کردن تهیه نماینده و بازیگر داشت؛ اما برای من از جاذبه بسیاری برخوردار بود. فکر می کنم نگاه این فیلم بیشتر خانوادگی است، همه با هم هماهنگ هستند و یک بازیگر به تنهایی به چشم نمی آید.

آذرنگ درباره حضور معتمدآریا در این اثر شرح داد: فاطمه معتمدآریا پای این کار ایستاد و من بسیار از ایشان سپاسگزارم. اگر یک بازیگر عزیزترین اطرافیانش را هم از دست دهد باز هم باید در کار حضور داشته باشد و این سختی کار یک بازیگر است. فاطمه معتمدآریا یکی از زیباترین لحظه های زندگیش را که به جهان آمدن نوه اش بود، به خاطر این فیلم ندیده گرفت و من از او بسیار سپاسگزارم.

آذرنگ درباره اولویت میان کارگردانی و بازیگری هم بیان نمود: من از آینده خبر ندارم. پیش تر در تئاتر کارگردانی نموده بودم؛ اما در مدیوم سینما می دانستم که وارد راه سختی می شوم. حقیقتا نمی دانستم که تا این حد سخت کوشی را توامان احتیاج دارد. کارگردانی، مجموعه ای از تخصص هاست که باید با همه آن ها به تعادل برسی. هنوز تصمیمی برای ساخت فیلم دوم ندارم، حتی جسارتش را هم ندارم. به نوعی در حال گذراندن دوران نقاهت و مدهوشی بعد از ساخت کار هستم. امیدوارم برای ادامه این راستا لیاقت داشته باشم.

در ادامه سپیده عبدالوهاب که به عنوان تدوین گر در این فیلم حضور داشت بیان نمود: با حمیدرضا آذرنگ کار کردن برای هر تدوینگری به منزله یک شانس به حساب می آید و این را بدون اغراق می گویم. تدوین این کار برای من بسیار آسان و لذت بخش بود.

حسام ناصری هم درباره آهنگسازی فیلم اظهار کرد: از کارگردان و تهیه نماینده کار بسیار سپاسگزارم که به من اعتماد کردند. حمیدرضا آذرنگ بسیار باحوصله و با تواضع من را همراهی و هدایت کردند. به عنوان تجربه اول برایم کاری جذاب و هیجان انگیز بود. این فیلم فضایی دوگانه داشت و در واقع دو نیمه را روایت می کرد، اما از نیمه دوم که فضا می شکند کاربرد موسیقی بیشتر می گردد.

سهیل دانش اشراقی درباره طراح صحنه و لباس فیلم شرح داد: ما حدود یک سال و نیم درگیر این پروژه بودیم که در نهایت با حضور آقای اوجی این کار آغاز شد. کرونا و شرایط موجود امکان فیلمب رداری در آبادان را از ما سلب کرد و ما مجبور شدیم که در تهران دکور بسازیم و نتوانستیم حتی یک پلان هم در آبادان بگیریم. باید بگویم جای مسعود سلامی، مدیر فیلمب رداری هم خالی است و کار کردن با او برایم لذتبخش بود.

الهام شفیعی با بیان اینکه حضور در این اثر اولین تجربه سینمایی من بود، گفت: بسیار خوشحالم که در اولین تجربه سینمایی من در کنار استادان خودم کار کردم و کنار کسانی ایستادم که الگوهای من هستند. چندسالی می گردد که کار تئاتر می کنم اما این اولین تجربه تصویری من بود.

هیراد آذرنگ که به عنوان بازیگر در روزی روزگاری آبادان ایفای نقش نموده است گفت: یکی از بزرگترین افتخارات زندگی ام فرزند حمیدرضا آذرنگ بودن است که از او بسیار آموخته ام. خوشحالم که در ماه تولدم در کنار عوامل روزی روزگاری آبادان هستم و از پدرم سپاسگزارم که به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد.