نبرد باورنکردنی گیاه خواران غول پیکر با دشمنی مهاجم - مجله دور زمین

غزال زیاری: شاید باورش سخت باشد؛ اما جانوران هم مثل انسان ها و شاید حتی بیشتر از ما نگران طبیعت محلی هستند و در حفاظت از محیط زیست می کوشند. گیاهخواران بزرگی مثل فیل ها، باخوردن و لگد کردن گونه های گیاهی مهاجمی که به عنوان خطر زیست محیطی در نظر گرفته می شوند، از طبیعت محلی شان محافظت می نمایند.

شاید برایتان این سوال پیش بیاید که آیا حیوانات بزرگ، گیاهان بومی و محلی را نمی خورند و لگد نمی نمایند؟ این قضیه در خصوص مقاله ما صدق نمی نماید. باید این را درنظر داشته باشید که گیاهان بومی، به نحوی تکامل یافته اند که می توانند در برابر رفتارهای گونه های گیاهخواری که هزاران سال است با آنها همزیستی داشته اند مقاومت نمایند؛ اما این مورد درباره گیاهان مهاجم معمولا صادق نیست.

این جمع بندی آنالیز نو صورت گرفته در دانشگاه Aarhus و موسسه حیات وحش هند است که اخیرا در مجله علمی Nature Ecology & Evolution منتشر شده است. این آنالیز از پتانسیل بالایی که حیوانات گیاهخوار غول پیکر به عنوان سلاحی طبیعی برای اجتناب از رقابت گیاهان مهاجم با گونه های بومی در اختیار دارند، حکایت دارد.

این قضیه دست کم در هند، کشوری که محققان این اطلاعات را گردآوری نموده اند، صادق بوده است. داده های به دست آمده نتیجه بزرگترین آنالیز حیات وحش جهان که با استفاده از تله های دوربینی که هر چهارسال یک بار جمع آوری می گردد و بعلاوه برنامه نظارت گسترده هند بر گیاهان است.

البته محققان معتقدند که این نتایج در منطقه های که جانوران گیاهخواری به بزرگی جانوران گیاهخوار هند ندارند نیز صدق می نماید.

این حیوانات گیاهخوار غول پیکر (مگا گیاهخواران)

این آنالیز برپایه تحقیقات محققان درمورد حیوانات گیاهخوار غول پیکری که بعضی وزنشان بیش از یک تن است، صورت گرفته است. از جمله این حیوانات می توان به فیل ها، کرگدن ها، گاومیش های آب های وحشی و گاومیش های کوهان دار هندی (که بزرگترین و سنگین ترین گاو جهانست) اشاره نمود.

نتایج این تحقیق از ارتباط مثبت بین تعداد حیوانات گیاهخوار غول پیکر و تعادل بین گونه های گیاهی بومی و مهاجم در اکوسیستم آنها خبر می دهد: یعنی در جاهایی که حیوانات گیاهخوار غول پیکر زیادی حضور دارند، تعداد گیاهان بومی بیشتر و گیاهان مهاجم کمتر هستند و بالعکس. در مکان هایی که گونه های مهاجم گیاهی غالب هستند، تعداد حیوانات علفخوار غول پیکر کم یا ناچیز است. البته به جز بعضی منطقه ها هند که در آنجا گیاهان مهاجم آنقدر بلند و متراکمند که حیوانات بزرگ گیاهخوار نمی توانند به آنجا وارد شوند.

ابعاد بزرگ این گیاهخواران بدان معناست که آنها باید غذای زیادی بخورند و عادت دارند تا گونه های مختلف گیاهی، حتی گونه هایی با ارزش غذایی کمتر را بخورند. چرا که برای سیر کردن شکمشان نمی توانند خیلی سخت گیری نمایند و در نتیجه به احتمال زیاد، گیاهان ناآشنا را نیز در رژیم غذایی شان می گنجانند.

اعضای این تیم تحقیقاتی، می توانست گونه های کوچکتری از حیوانات گیاهخوار را نیز مورد مطالعه قرار دهد؛ اما از آنجا که نقش آنها در اکوسیستم های محلی به مراتب پیچیده تر است، این اتفاق رخ نداد.

گونه های مهاجم، تهدید تنوع زیستی

باید این را درنظر داشت که سازمان ملل متحد، گونه های مهاجم را به عنوان یکی از پنج تهدید مهم برای تنوع زیستی جهان معرفی نموده است.

گونه های مهاجم، حیوانات، گیاهان و قارچ هایی هستند که به منطقه های که به خودی خود نمی توانستند در آنها توسعه پیدا نمایند، راه یافته اند و در نتیجه به تنوع اکوسیستم آن منطقه ها آسیب می زنند.

این گونه های مهاجم بیولوژیک، هزینه های سنگینی را به جامعه تحمیل می نمایند و در پنجاه سال اخیر در سراسر جهان بیش از 120 میلیارد دلار برای مبارزه و کنترل این گونه ها هزینه شده که البته موفقیت چندانی را نیز به همراه نداشته است.

• سوسک های متفاوتی که جان انسان را نجات می دهند / عکس
• اتفاق حیرت آوری که در جام جهانی زنان رخ داد

حیوانات بزرگ؛ خوب ولی نه مشخص نماینده

حالا به آنالیز این موضوع می پردازیم که چطور می توان این مطالعه را در کشورهایی که جانورانی مثل فیل و کرگدن در آنها زندگی نمی نمایند، پیاده سازی کنیم.

ما برای دور نگاه داشتن گونه های گیاهی مهاجم، به جانوران گیاهخوار غول پیکر نیازی نداریم و جانوران گیاهخوار بزرگ و میانه هم می توانند همان تاثیرگذاری را داشته باشند.

پروفسور ینس کریستین سونینگ از دانشگاه Aarhus در این باره گفته: گرچه بعضی از گاوهای رها شده در پروژه های بازگردانی در اروپا، ممکن است وزنشان به بالای یک تن برسد، اما حیواناتی با وزن کمتر از یک تن هم می توانند نقش های مشابهی را ایفا نمایند. در مجارستان، دیده شده که گاومیش های آبی گونه گیاهی مهاجم روئینه زرین (goldenrod) را نابود می نمایند. این گونه گیاهی، در دانمارک هم گونه ای مهاجم است. طبق گفته پروفسور ینس کریستین سونینگ، در دانمارک از گاوهای کوهستانی اسکاتلند برای از بین بردن میوه های بوته گل رز استفاده می گردد؛ گونه ای آسیایی که در طبیعت دانمارک مشکل ساز است.

نیناد آویناش مونگی، نویسنده اصلی این مطالعه و فوق دکترای دانشگاه Aarhus به این نکته اشاره می نماید که میزان حیوانات در مبارزه با گونه های مهاجم مشخص نماینده نیست. او در این رابطه گفته: شما به راحتی می توانید از ترکیبی از حیوانات گیاهخوار بزرگ، میانه و کوچک جثه بهره ببرید؛ گوزن، گاومیش، گاو و اسب، همگی در پروژه های احیا به خوبی با هم همکاری می نمایند و به یاری هم می توانند گونه های مختلف گیاهی مهاجم را هدف قرار دهند و این باعث می گردد تا کوشش ها انعطاف پذیرتر و موثرتر باشند. انجام یک آنالیز تنوع زیستی اروپایی در مقیاس بزرگ، مانند آنچه در هند که رکورد جهانی گینس را در اختیار دارد، شاهدش هستیم، واقعا ایده خیلی خوبی خواهد بود؛ به ویژه با درنظر داشتن اینکه اروپا پول بیشتری برای سرمایه گذاری در طبیعت و احیای آن داراست.

منبع: phys

5858