ماهی تیلاپیا، فواید و مضرات - مجله دور زمین

ماهی تیلاپیا چیست؟

تیلاپیا متعلق به گونه خاصی از ماهی های آب های شیرین است و از اعضای خانواده سیکلیدماهیان (cichlid) به شمار می رود. باوجود اینکه گونه آزاد تیلاپیا، بومی کشورهای آفریقایی است، بااین حال درتمام منطقه ها جهان شناخته شده است و درحال حاضر در 135 کشور پرورش داده می گردد.

تیلا پیا یک ماهی پرورشی بسیار ایده آل است، زیرا به مراقبت زیاد احتیاج ندارد، سریع رشد می نماید و رژیم غذایی آن از سبزیجات ارزان قیمت تأمین می گردد. همین ویژگی های تیلا پیا سبب شده است، این محصول غذایی کاملا ارزان باشد، به طوری که می تواند به راحتی با سایر غذاهای دریایی رقابت کند.

فواید و مضرات ماهی تیلاپیا تاحدزیادی وابسته به محل پرورش آن است. چین بزرگترین پرورش دهنده ماهی تیلاپیا در جهانست. این کشور سالانه 1.6 میلیون تن ماهی تیلاپیا فراوری می نماید و بیشترین ماهی تیلاپیای واردشده به ایالات متحده از کشور چین تأمین می گردد.

محتوای موادمغذی تیلاپیاماهی تیلاپیا منبع بسیار خوبی از پروتئین و مواد مغذی است. هر 100 گرم تیلاپیا، حاوی 26 گرم پروتئین است. این درحالی است که فقط 128 کالری دارد.

این ماهی بعلاوه سرشار از ویتامین ها و موادمعدنی مانند نیاسین، ویتامین ب12 (B12)، فسفر، سلنیوم و پتاسیم است.

هر 100 گرم از ماهی تیلاپیا شامل مواد مغذی زیر است:

125 کالری؛

کربوهیدرات ندارد؛

26 گرم پروتئین؛

3 گرم چربی؛

نیاسین: 24٪ از اندازه توصیه شده روزانه؛

ویتامین ب12 : 31٪ از اندازهتوصیه شده روزانه؛

فسفر: 20٪ ازاندازه توصیه شده روزانه؛

سلنیوم: 78٪ ازاندازه توصیه شده روزانه؛

پتاسیم: 20٪ ازاندازه توصیه شده روزانه.

تیلاپیا منبع پروتئینی بدون چربی هم محسوب می گردد، چراکه در هروعده مصرفی فقط 3 گرم چربی دارد که بسیار ناچیز است.

اما باوجود موادمغذی زیاد و چربی بسیارکم، چه چیزی سبب نگرانی ما از مصرف ماهی تیلاپیا می گردد؟ واقعیت این است که ماهی تیلاپیا حاوی انواع چربی های زیان آور است.

نسبت امگا6 به امگا3 آن، می تواند باعث التهاب گرددماهی به عنوان یکی از غذاهای سالم در جهان شناخته شده است. یکی از دلایل اصلی این موضوع این است که ماهی هایی مانند سالمون، ماهی قزل آلا، ماهی تن و ساردین منابع غنی از چربی امگا3 هستند. درواقع یک ماهی سالمون آزاد دارای 2500 میلی گرم چربی امگا3 در هر وعده 100 گرمی است.

امگا3، چربی مفیدی است که سبب کاهش التهابات و پایین آمدن تری گلیسیرید (چربی خون) می گردد. بعلاوه مصرف این نوع چربی، خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش می دهد.

متأسفانه ماهی تیلاپیا فقط حاوی 240 میلی گرم چربی امگا3 در هر وعده مصرفی است و این مقدار حدود ده برابر کمتر از مقدار موجود در ماهی سالمون است. اما این موضوع به تنهایی سبب نگرانی نمی گردد؛ مشکل این جاست که امگا6 موجود در تیلاپیا بسیار بیشتر از اندازه امگا3 در آن است.

درمورد چربی امگا6 و سالم بودن آن اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد، اما به طور کلی به نظر می رسد امگا6 کمتر از امگا3 مفید باشد. حتی بعضی افراد براین باورند که امگا6 مضر است و مصرف بیش ازاندازه آن سبب افزایش التهاب در بدن می گردد.

به طور معمول توصیه می گردد که تاحدامکان، نسبت امگا6 به امگا3 در رژیم غذایی به نسبت یک به یک وجود داشته باشد. مصرف ماهی هایی با مقدار امگا3 بالا (مانند سالمون) یاری می نماید تا این نسبت در رژیم غذایی رعایت گردد، اما درمورد ماهی تیلاپیا با مقدار امگا6 بسیار بالا به این نتیجه دست نخواهیم یافت.

درحقیقت بسیاری از کارشناسان براین باورند: به منظور کاهش خطر ابتلا به بیماری های التهابی مانند بیماری های قلبی، باید از مصرف تیلاپیا پرهیز کرد.

روش های پرورش ماهی تیلاپیا نگران نماینده استازآنجاکه تعداد متقاضیان ماهی تیلاپیا فرایند روبه رشد دارد، روش هایی برای پرورش آن ارائه می گردد که هم ارزان باشد و هم با قیمت مناسب در اختیار مشتریان قرار گیرد.

بااین حال گزارش هایی درباره جزئیات روش های پرورش این ماهی (به ویژه در چین) ارائه شده است که نگران نماینده به نظر می رسد.

تیلاپیا اغلب فضولات حیوانی را می خوردگزارشی از سازمان غذاوداروی ایالات متحده آمریکا (FDA) منتشر شده است که نشان می دهد: تیلاپیای پرورشی در چین از فضولات حیوانات اهلی تغذیه می نماید.

اگرچه استفاده از این روش سبب می گردد تیلاپیا به قیمت مناسب تر وارد بازار گردد، اما خطر آلوده شدن آن هم وجود دارد. باکتری هایی مانند سالمونلا که در فضولات حیوانی یافت می شوند، به راحتی می توانند آب و ماهی پرورش یافته در آن را آلوده نمایند. مصرف ماهی آلوده هم خطر ابتلا به بیماری های ناشی از مسمومیت غذایی را افزایش خواهد داد.

در این گزارش استفاده از فضولات حیوانی به عنوان غذا، به طور مستقیم به گونه خاصی از ماهی ارتباط داده نشده بود. بااین حال، 73٪ از تیلاپیای وارداتی به ایالات متحده از چین وارد می گردد که استفاده از این روش پرورش ماهی در آن متداول است.

تیلاپیا ممکن است آلوده به مواد شیمیایی مضر باشدمقاله دیگری از سازمان غذاوداروی ایالات متحده (FDA) گزارش داد: 800 محموله از غذاهای دریایی وارد شده از چین به ایالات متحده در سال 2007-2012، برگشت داده شدند که 187 مورد از آنها حاوی تیلاپیا بودند.

این مقاله خاطر نشان کرد که در این ماهی ها استانداردهای سلامت گوشت رعایت نشده بود، چرا که همه آنها به مواد شیمیایی مضر مانند پسماندهای داروهای دامپزشکی و افزودنی های غیرمجاز آلوده بودند. گزارش دیگری هم مصرف ماهی های چینی آلوده به موادشیمیایی را عامل ابتلا به سرطان دانست.

نکاتی درباره مصرف ماهی تیلاپیا یا جایگزین کردن آن با ماهی های دیگربهتر است به جای تیلاپیای پرورشی، از نوع طبیعی آن بهره ببرید. البته تیلاپیای طبیعی به سادگی یافت نمی گردد، بنابراین سعی کنید برترین نوع آن را خریداری کنید یا از ماهی های دیگر بهره ببرید.

به علت نگرانی های موجود درباره تیلاپیای پرورشی چینی، بهتر است از تیلاپیای پرورشی کشورهای دیگر بهره ببرید. برترین منطقه ها پرورش ماهی تیلاپیا ایالات متحده، کانادا، هلند، اکوادور یا پرو هستند.

به جای تیلاپیا از ماهی هایی مانند سالمون، قزل آلا و شاه ماهی بهره ببرید که مقدار امگا3 خیلی بیشتری نسبت به تیلاپیا در هر وعده غذایی دارند. ازآنجاکه نوع طبیعی این ماهی ها راحت تر پیدا می گردد، فاقد مواد شیمیایی مضری هستند که در تیلاپیای پرورشی وجود دارد.

منبع: سایت چطور

منبع: راسخون