درمان های گیاهیِ پسوریازیس - مجله دور زمین

به گزارش خبرنگاران، پسوریازیس یک بیماری التهابی است که باعث ایجاد نقاط قرمز و زبر روی پوست و اغلب در ناحیه آرنج ها، زانوها یا کف سر می گردد.

اگرچه هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد اما راهکارها و درمان های طبیعی می تواند به مبتلایان یاری کند تا علائم بیماری خود را کنترل نمایند. بسیاری از گیاهان توانایی کاهش التهاب یا کاهش رشد سلول های پوستی که علائم پسوریازیس را تشدید می نمایند، دارند.

در ادامه بعضی گیاهانی که طبق مطالعات قوی ترین شواهد برای درمان و بهبود پسوریازیس را دارند، معرفی شده اند:

انگور اورگن

انگور اورگن گیاهی گلدار است که از درختچه ماهونیا به دست می آید. این گیاه تاریخچه مصرف در بیماری های التهابی مانند پسوریازیس را دارد.

انگور اورگن حاوی بربرین است که به مهار بعضی از التهاب هایی که عامل پسوریازیس هستند، یاری می نماید. این گیاه هم چنین تأثیرات ضد تکثیری دارد. این بدان معناست که می تواند رشد سلول های پوست را کاهش دهد. این قابلیت به تسکین پسوریازیس یاری می نماید چرا که در این بیماری سلول های پوست با سرعت بیش از حد تقسیم می شوند که منجر به زبر و پوسته پوسته شدن پوست می گردد.

طبق اعلام مرکز ملی آمریکا برای سلامت مکمل و یک پارچه (NCCIH)، انگور اورگن یکی از قوی ترین گیاهان تأیید شده برای درمان پسوریازیس است و چند آنالیز منظم و مطالعه تأثیرات آن را در بهبود این بیماری تأیید نموده اند.

برای استفاده از این گیاه می توان کرم ها، روغن ها یا اسانس های حاوی انگور اورگن را خریداری کنید. پیش از استفاده از اسانس های این گیاه باید آن ها را رقیق کنید. هم چنین کرم های موضعی حاوی انگور اورگن را می توان به طور مستقیم روی پوست مبتلا به پسوریازیس اعمال کرد.

گیاه نیل

گیاه نیل یک گیاه سنتی چینی است که مردم برای درمان بیماری های پوستی از آن استفاده می نمایند. تحقیقات اخیر بالینی حاکیست که این گیاه می تواند به درمان پسوریازیس یاری نموده و در کنار انگور اورگن درمان خوبی برای این عارضه پوستی به شمار می رود.

یک مطالعه در سال 2017 میلادی تأثیرات گیاه نیل را بر درمان پسوریازیس در 24 نفر مبتلا به آن مورد آزمایش قرار داد و آشکار ساخت افرادی که از این گیاه به عنوان درمان استفاده نموده اند، علائم کمتری نسبت به گروهی که از دارونما استفاده نموده اند، از خود بروز دادند. این افراد هم چنین سطوح پایین تری اینترلوکین -17 را که نشانه التهاب در افراد مبتلا به پسوریازیس است، داشتند.

آلوئه ورا

کرم ها و ژل های حاوی عصاره گیاه آلوئه ورا خواص ضد باکتری و ضدالتهابی دارند. این محصولات ممکن است پوست را تسکین داده و با باکتری هایی که عامل عفونت هستند، مبارزه نمایند.

طبق اعلام مرکز ملی آمریکا برای سلامت مکمل و یک پارچه (NCCIH) بعضی شواهد حاکی از تأثیر آلوئه ورا در تسکین پسوریازیس است. اگرچه این تأثیر از تأثیر انگور اورگن و نیل طبیعی به مراتب کمتر است.

روش های مختلفی برای بهره مندی از خواص آلوئه ورا وجود دارد اما برای تسکین پسوریازیس می توان مقداری از ژل آلوئه ورا را به طور مستقیم روی مناطق آسیب دیده پوست ناشی از پسوریازیس اعمال کرد.

دیگر درمان های طبیعی

در حال حاضر شواهد کافی برای تأیید تأثیر درمان های گیاهی دیگر برای پسوریازیس وجود ندارد اما بعضی گیاهان دیگر وجود دارند که امکان دارد بتوانند مؤثر واقع شوند. بعضی از این گزینه های درمانی شامل چریش، آب پنیر شیرین، کپسایسین، کورکومین، فندق افسون گر، عصاره شیرین بیان و قاصدک هستند.

بعضی مطالعات هم چنین حاکی از مؤثر بودن استفاده از کرم های ویتامین دی در درمان پسوریازیس است. به طوری که یک مطالعه نشان داد کرم های ویتامین دی می توانند علائم بیماری را به اندازه درمان های کورتیکواستروئید تسکین دهند. اگرچه کورتیکواستروئیدها برای درمان علائم بیماری روی پوست کف سر مؤثرتر واقع می گردد.

عوارض و خطرات

استفاده از درمان های گیاهی در عین حال می تواند عوارض جانبی مانند تحریکات پوستی، ورم، خارش، سوزش و درد برای پوست به همراه داشته باشد. به هنگام استفاده از اسانس ها بهتر است آن ها را همواره با یک روغن حامل رقیق کنید. تنها در صورتی که سازنده یک کرم گیاهی توصیه نموده می توانید آن را به طور مستقیم روی پوست اعمال کنید.

پیش از استفاده از هر گونه کرم ابتدا آن را روی ناحیه کوچکی از پوست امتحان کنید تا بروز واکنش های آلرژیک را آنالیز نمایید.

بنا بر گزارش سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، بهتر است پیش از استفاده از هر گونه درمان گیاهی با پزشک متخصص مشورت کنید چرا که بعضی از این گیاهان ممکن است با بعضی داروهای مصرفی شما تداخل ایجاد نموده یا برای بعضی از بیماری های شما مشکل آفرین باشند.