سلول های خونی، در روند پیری موثر هستند - مجله دور زمین

به گزارش خبرنگاران و به نقل از نوروساینس نیوز، شاید سلول های خونی بتوانند نقش مهمی در روند پیری داشته باشند. پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه کیس وسترن رزرو (CWRU) آمریکا در آنالیز جدیدی دریافتند سلول های خونی انسان، یک ساعت ذاتی دارند که حتی پس از پیوند نیز ثابت می ماند. آنها باور دارند که ممکن است این ساعت بتواند روند پیری انسان را کنترل کند و سرنخ هایی در خصوص ابتلاء به انواع سرطان خون نیز ارائه دهد.

پژوهشگران، روند پیری را در سلول های خونی که از اهدانمایندگان به بیماران مبتلا به لوسمی پیوند زده بودند، آنالیز کردند. شیگمی ماتسویاما (Shigemi Matsuyama)، زیست شناس سلولی و استادیار پزشکی دانشگاه کیس وسترن رزرو گفت: ما در این پژوهش دریافتیم که سلول های جوان خونی، در افراد مسن تر هم جوان می مانند و روند سریع پیری در سلول های جوان افراد مسن به چشم نمی خورد.

این پژوهش نشان می دهد سلول های خونی، الگوهای وراژنتیک را در دی ان ای متیلاسیون (DNA methylation) حفظ نمایند. دی ان ای متیلاسیون ، گروه های شیمیایی متصل به DNA هستند که برای محاسبه سن سلول مورد استفاده قرار می گیرند. در این آنالیز معین شد به رغم تفاوت های سنی میان اهدانمایندگان و دریافت نمایندگان، دی ان ای متیلاسیون می تواند سن اهدانماینده را حتی سال ها پس از پیوند معین کند.

دی ان ای متیلاسیون به عنوان یک عامل معین نماینده سن، برای نخستین بار در سال 2013 توسط استیو هورواث (Steve Horvath)، استاد دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) کشف شد. ماتسویاما ادامه داد: هورواث توانست این فرمول را کشف کند. این مکانیسم و این که آیا سلول ها دی ان ای متیلاسیون را در بدن فراوری می نمایند، معین نبود. ما تصمیم گرفتیم مکانیسم این ساعت وراژنتیک را در آزمایشگاه آنالیز کنیم.

پژوهشگران با همکاری یکدیگر، نخستین شواهد تجربی را در خصوص ذاتی بودن ساعت پیری سلول های خونی فراهم کردند. آنها اکنون در کوشش هستند مکانیسم هایی را شناسایی نمایند که می توانند ساعت بدن را تغییر دهند. ماتسویاما اضافه نمود: این ساعت در سلول های سرطانی، آسیب دیده است و با سن واقعی سازگار نیست.

آنها قصد دارند دلیل تفاوت سن وراژنتیک را در سلول های سرطانی و نحوه غلبه بر آن را کشف نمایند. ماتسویاما اضافه نمود: شاید با فعال و غیرفعال کردن ژن های خاصی در سلول ها، بتوان این ساعت وراژنیک را بازیابی کرد.

این پژوهش، در مجله Aging Cell به چاپ رسید.